در باب دین

کیست که بتواند ایمانش را
 از عملش جدا کند
 و یا باورش را از اشتغالش؟
کیست که بتواند روزها و شب هایش را بر زمین بگستراند
و بگوید این از برای خودم این از برای روحم و این از برای تنم؟ 

همه ایام شما
بال هایی هستند که در هوا میتپند
و از خویشتنی به خویشتن دیگر می کوچند 

کسی که نیایش برایش پنجره ای ست
که می گشاید
و آنگاه میتواند آن را دوباره ببندد
هنوز به منزل جان خویش عزیمت نکرده است
منزلی که پنجره هایش
به وسعت سپیده دمی ست تا سپیده دمی دیگر

زندگی روزانه شما
معبد و دین شماست
هرگاه به ساحت زندگی روزانه تان گام میگذارید
همه ی زاد و توشه ی خود را به همراه ببرید

اگر خواهان شناخت خداوند هستید
خود را با حل معماها سرگرم مسازید
بلکه به پیرامون خود بنگرید
او را خواهید دید که با کودکانتان گرم بازی ست 

( جبران خلیل جبران)