من تنها
دنیا تاریک
اتاق غمگین
دلی افسرده
نگاهی نسیت
باران میبارد
کوچه ها نمناک
...
باید خواند
خواند نامه ای را زیر باران
تو را به یاد آورد
نگاه عاشق دیرینه ای را
و نامت را با کلمات ناهمگون میخوانم
...
آنگاه چه زیباست ساحل زندگی
و عطر بوی گل مریم
و لحظه ها در وجود زیبای تو
در کنار تو
برای ابدیت
به نا امیدی های تن خود نوید میدهم
که تو همه هستی من شده ای
و گل سرخی را به نشانه عشق
برای میعادگاه سرای دل
با همه خواستن
به تو یگانه دلدار تقدیم می نمایم
از کتاب مرگ واژه
سلام چرا اسم شاعرا رو نمی زارید؟
سلام
اوکی میذارم
مانی علیزاده!
سلام
تازه با وبلاگتون آشنا شدم شعرهای قشنگی می نویسید
قلم زیبایی داری
موفق باشی عزیزم
سلام
مرسی اومدی
چقدر قشنگ بود.
با سلیقه انتخاب شده بود.